είναι ατελές...
Σου μιλάει ένας όμορφος,με άσχημο πρόσωπο,
κι εσύ ακούς προσεκτικά και καλά τους κανόνες,συγκεντρωμένη στη φωνή του μόνο.
Και στο στόχο.
Ο στόχος είπαμε είναι να μη το φτάσεις ποτέ,
η καθυστέρηση των απολαύσεων
και δύο χείλη ταλαντεύνται ακαθόριστα μέσα σ ένα μικρό πεδίο για όσο αντέξει...
Λογάκια και λογάκια και λογάκια
και ετοιμόλογοι ιππότες στάζουν μέλι,
απ το στόμα κι απ το βλέμμα κι απο το άγγιγμα.
Ναί φίλε μου,
Όταν είναι απο καρδιάς το νοιώθεις!
Από καρδιάς δεν υπάρχουν προβλήματα στη ρόδα,ούτε εκφραστικά!
Κι αν καθυστερεί η αμοιβαιότητα, δεν είναι θέμα!
Για την απόλαυση κάτι λέγαμε και τα παιχνίδια...
Θα φανεί όμως...
Θα φανεί!
Και όταν αυτό συμβαίνει μένουν εκεί και δε χορταίνουνε τα μάτια τους.
Ούτε τις λέξεις.
Ούτε και αυτά που δεν χρειάζεται να λεγχθούν!
Έτσι απλά προκύπτουν
μέσα σε μία ευτυχή σύμπτωση.
ΥΓ.Τον φτάσαμε το στόχο στο παιχνίδι,
ας έρθεις μια μέρα χωρίς κανόνες να τον χάσουμε.
Για την καθυστέρηση των απολαύσεων,πάλι...
από τον άνθρωπο που με κατάλαβε.
No comments:
Post a Comment