Πώς ο κόσμος έγινε χρωματιστός-Zarko Petan

 Κάποτε,στους πολύ πολύ παλιούς καιρούς,

ο κόσμος δεν ήταν χρωματιστός όπως σήμερα.

Ήταν σαν ένα κομμάτι άσπρο χαρτί προτού κάποιος το γεμίσει με γράμματα και σχέδια.Όλα ήταν κάτασπα : ο ουρανός και η θάλασσα, τα βουνά και τα λιβάδια, τα ποτάμια και τα δάση.

 Μια μέρα, ο Αλέξης, που αργότερα θα γινόταν ένας διάσημος ζωγράφος, πήρε για δώρο μια κασετίνα με νερομπογιές.

- Τι να κάνω με τις νερομπογιές ; ρώτησε τη μαμά του.

-Ζωγράφισε.

-Τι να ζωγραφίσω ;

-Να, χρωμάτισέ τα όλα με τη σειρά.Τον ουρανό και η θάλασσα, τα βουνά και τα λιβάδια, τα ποτάμια και τα δάση.

 Ο Αλέξης πήρε  από την κασετίνα το πιο μεγάλο πινέλο. Το βούτηξε στο γαλάζιο χρώμα κι άρχισε να βάφει  τον ουρανό που απλωνόταν από πάνω τους. Επειδή δεν ήταν συνηθισμένος σ΄αυτήν τη δουλειά, δεν άπλωνε το χρώμα ομοιόμορφα. Σε μερικά σημεία έβαλε τόση πολλή νερομπογιά,

ώστε μερικές πελώριες σταγόνες της έπεσαν στη θάλασσα και στα ποτάμια. Έτσι οι θάλασσες και τα ποτάμια έγιναν κι αυτά γαλάζια.

 Ύστερα ο Αλέξης καταπιάστηκε με τα βουνά. Τα χρωμάτισε με γκρίζο χρώμα.Αλλά του τέλειωσε γρήγορα κι έτσι οι κορυφές των βουνών έμειναν άσπρες όπως και πρίν.

 Στα λιβάδια και στα δάση άπλωσε πράσινη νερομπογιά. Με τα πιο μικρά πινέλα γέμισε τα λιβάδια με πολύχρωμες πιτσιλιές.

Αυτές ήταν τα λουλούδια.

 Όταν ξόδεψε όλα του τα χρώματα, φώναξε τη μαμά του και της είπε :

-Κοίτα, μαμά, άλλαξα τον κόσμο.

Αλλά η μαμά του απάντησε :

-Δεν τον άλλαξες, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Τον χρωμάτισες μονάχα.

Έτσι ο κόσμος έγινε χρωματιστός.